De eerste stagedagen

We zijn al weer een week verder en ik heb inmiddels mijn eerste stage dagen gehad en mijn eerste lessen gegeven. Maandag gingen we voor het eerst naar stage. Om 5.35 stapte ik uit bed en om 7 uur stond ik met Marjolein bij onze stageschool. Toen we binnen kwamen, spraken we eerst met de directrice, want onze mentoren waren er nog niet. Zij vertelde dat ze vandaag waarschijnlijk te weinig mensen hadden bij de bibliotheek van de school en dat we daar dan vandaag werden ingezet. Toen we naar onze klassen gingen met onze mentoren hoopten we nog dat we gewoon in de klas konden blijven, maar om 7.40 stond de directrice in de groep en moesten we toch naar de bibliotheek. Ik was een beetje teleurgesteld, maar ik heb uiteindelijk wel met plezier in de bibliotheek kinderen geholpen om goede boeken te zoeken, want zo leerden we uit elke klas kinderen kennen.
Om 10 uur gingen alle kinderen eten en drinken en daarna was het speelpauze, dus hadden we even geen kinderen in de bibliotheek. Marjolein en ik gingen daarom ook even eten, waarop de mevrouw van de bibliotheek naar ons toeliep om te vertellen dat het waarschijnlijk niet de bedoeling was dat wij ook pauze zouden nemen. Zij hadden pauze, maar wij moesten waarschijnlijk even naar de klas om te voorkomen dat we scheve gezichten zouden krijgen. Verbaasd liepen Marjolein en ik de bibliotheek uit om na 20 minuten weer terug te keren. We vonden het raar om voor 5 minuten in de klas te zitten, dus besloten we even naar de directrice te gaan om wat dingen te bespreken. Na de pauze (nou ja pauze ;) gingen we weer verder in de bibliotheek.
Op dinsdag konden we gelukkig wel in de klas kijken. Ik merkte gelijk dat mijn mentor heel direct was naar de kinderen. Het onderwijs lijkt wel op het Nederlands, maar de ik-boodschap die kennen ze hier niet. Daarnaast gaan sommige vakken, zoals begrijpend lezen en de zaakvakken geheel klassikaal. Ook viel het mij op dat de kinderen hier een nummer hebben. Mijn mentor zei op een gegeven moment nummer 9 en 10 mogen de boeken ophalen. Ik was verbaasd en later legde ze uit dat deze kinderen de ‘hulpjes’ waren en die mogen dan helpen bij uitdelen en zo. Ik vond dat best logisch, maar moet dat met een nummer? Dacht ik.
Woensdag moesten we weer een uurtje in de bibliotheek helpen. In eerste instantie was ik daar niet blij mee, maar het was met groep 3, dus dat vond ik wel heel er g leuk. Ze waren heel enthousiast en wilden allemaal heel graag een stukje voorlezen. Ze waren zo enthousiast dat de juf van de groep op een gegeven moment boos werd op een jongen, omdat hij te hard aan het oplezen was. Oeps, dacht ik toen, want ik was zelf ook zo enthousiast dat ik was vergeten dat de kinderen hier steeds stil moeten zijn. Daarna zorgde ik er dan ook maar voor dat ze zachtjes gingen lezen.
Na de bieb was het pauze en daarna ging ik lesgeven: woordenschat, technisch lezen en schrijven. Het was best weer even wennen om na 2 jaar kleuters een hogere groep les te geven en dan ook nog op Curaçao, waar het allemaal net anders gaat. Ik vind het niet zo erg als kinderen bij bepaalde vakken wat praten, maar hier moet het helemaal stil zijn. Zelfs bij tekenen. De eerste les verliep wat moeizaam, maar het ging steeds wat beter. Ik moest echt even inkomen in het systeem, maar dat went vast snel. Gelukkig hebben ze hier gewoon een digibord, nou ja gewoon, wij zitten op de enige school volgens mij met digiborden. Daarnaast zijn de meeste methodes bekend: taalactief en alles telt, maar ook de methode nieuwsbegrip gebruiken ze hier. Mijn mentor komt uit Suriname en spreekt daardoor niet zo goed Pamiamentu. In de klas praat ze dan ook alleen maar Nederlands, dus dat is voor mij heel fijn. Soms klopt het niet helemaal wat mijn mentor zegt, wat voor mij wel grappige momenten oplevert. Zo zei ze op een gegeven moment: ‘Je moet groter schrijven. Je moet verstaanbaar schrijven.’
De kinderen hier zijn heel open en lief. Ze willen allemaal steeds een knuffel en ze komen veel naar mij (en mijn mentor) toe om dingen te vertellen. Ik vind het leuk op stage, maar ook heel moeilijk om te wennen. Dat komt doordat mijn mentor heel direct is en steeds een beetje bozig. Daarnaast heb ik nog steeds veel last van heimwee. Ik hoop dat, dat snel minder wordt! Zodat ik kan alles gewoon kan ervaren en ervan kan genieten!
Naast stage gaan we natuurlijk ook lekker naar het strand en genieten we van de zon, maar dat zien jullie bij de foto's!